Zaburzenia barwnikowe skóry - przyczyny, leczenie i profilaktyka (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Zaburzenia barwnikowe skóry są dość powszechnie występującym problemem dermatologiczno-kosmetycznym związanym ze zmniejszonym (hipopigmentacje) albo powiększonym (hiperpigmentacje) poziomem pigmentu w skórze.

Wyjaśnienie i zrozumienie podłoża pigmentacji skóry oraz złożonych procesów melanogenezy wpływających na powstawanie zaburzeń pigmentacyjnych ułatwia efektywnych metod leczenia, ale także umożliwia poszukiwanie coraz to nowych substancji regulujących procesy zabarwienia skóry, a także początkuje rozwój potencjalnych strategii terapeutycznych.

Uzyskanie zadowalających efektów terapii i estetycznego wyglądu skóry z zaburzeniami pigmentacji wymaga optymalnego progresywnania. Wśród najpopularniejszych metod redukcji przebarwień wymienia się miejscowe środki depigmentujące, zabiegi kosmetologiczne, a także z zakresu dermatologii estetycznej połączone z fotoprotekcją, której pokaźne dopełnienie stanowią antyoksydanty, broniące skórę przed wolnymi rodnikami, a także negatywnymi skutkami działania promieniowania UV.

dostępne metody terapii dają obfite spektrum działania w usuwaniu lub redukcji hiperpigmentacji, w tym melasmy, przebarwień pozapalnych czy plam soczewicowatych. Na produktywność leczenia wpływa m.in. Właściwa analiza stanu skóry, indywidualnie zaplanowana terapia, która nieraz wymaga skojarzenia kilku metod, w tym chemicznych, mechanicznych, fizycznych, oraz dobra współpraca z pacjentem.