Inwentarze pośmiertne z małych i średnich miast małopolski (w xvi-xviii wieku) (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Tematem niniejszej publikacji są inwentarze pośmiertne, wpisane między XVI-XVIII stuleciem do ksiąg miejskich małopolskich miasteczek i miast przeciętnej wielkości. Inwentarze pośmiertne, czyli spisy wszystkich dóbr nieruchomych i ruchomości, jakie zmarły po sobie zostawił, powstawały z myślą o ochronie praw spadkowych spadkobierców, nad wyraz nieletnich.

W praktyce chodziło o spisanie i zabezpieczenie majątku zmarłego i określenie zobowiązań natury finansowej, jakie po nim pozostały. Wiązało się to z obowiązkiem uregulowania wszystkich długów zmarłego poprzez osoby biorące udział w spadkobraniu.

Inwentarze pośmiertne umożliwiają badanie kwestii związanych z poręcznym funkcjonowaniem prawa spadkowego w miastach, rządzących się prawem magdeburskim. Pośmiertne rejestry mienia są też jedynym w swoim typu źródłem, zezwalającym na poznanie wielu aspektów mieszczańskiej kultury materialnej, w tym istnienia przedmiotów będących symbolami statusu społecznego.

Pośrednio niosą ze sobą informacje dotyczące powiązań rodzinnych i społecznych osób, których mienie spisywano oraz przykłady świadczące o funkcjonowaniu władz miejskich w małych i przeciętnych ośrodkach miejskich.