Książka porusza problematykę transgresji, przekraczania, łamania granic, wychodzenia poza ograniczenia wg. Dziewiętnastu autorów dzieła, w twórczości ale przecież dotyczy to każdego innego aspektu życia człowieka.
Transgresja towarzyszy na dodatek uprawianiu psychologii czy pedagogiki jako nauk społecznych. Monografię ująć można w postaci trzech części. Pierwsza część to: Kontekst psychologiczny transgresyjnego rozmiaru twórczości.
Artykuły tutaj zawarte są nie tylko teoretycznymi rozważaniami nad ogólnymi zagadnieniami twórczości i jej kontekstem przekraczania zastanego, ale też wnoszą narracyjne, osobiste wątki związane z „podróżami w twórczość".
Drugą część książki zatytułowano Kontekst podmiotowy, rodzinny i edukacyjny transgresyjnego wymiaru twórczości. Obejmuje znaczne spektrum tematyczne wpływu rodziny i edukacji i uwarunkowań środowiskowych na transgresyjny rozwój twórczości jednostki, analizując kreatywne postrzegania siebie, swoich zasobów, kładąc nacisk na budowanie twórczej tożsamości, które to konstrukty posiadają znaczący wpływ na kształtowanie się poczucia twórczej samoskuteczności, a powiązane ze sobą wzmacniają osiągnięcia twórcze jednostki.
Trzecia część książki nosi tytuł Psychologia i praktyka – przykłady transgresji twórczej. Stanowi ją pięć artykułów pokazujących różnorodną problematykę odnoszącą się do rozmaitych aspektów twórczej transgresji, kiedy to psychologia zbliża się do życia, czyli nabiera znaczenia pragmatycznego dla współczesnego człowieka.