Niniejsza publikacja zawiera opis strategii komunikacyjnych użytkowanych przez nadawców próśb w celu osiągnięcia wpływu na postępowanie adresatów tych aktów mowy. Autorka udowadnia, iż współczesna prośba jest makroaktem mowy, złożonym z takich mikroaktów, jak prośba właściwa, uzasadnienie sformułowania prośby czy przeproszenie.
Przeprowadza wnikliwą analizę tych składników makroaktu prośby, które mają wpłynąć na jej wydajność. W swych badaniach Autorka posługuje się narzędziami wypracowanymi nie tylko poprzez językoznawstwo (w tym teorię aktów mowy czy genologię lingwistyczną), lecz także przez inne nauki, między innymi: psychologię społeczną, socjologię, antropologię kulturową czy filozofię.
Publikacja ta zainteresuje osoby zajmujące się pragmatycznymi aspektami komunikacji, genologią lingwistyczną czy grzecznością językową, pomiędzy innymi językoznawców, studentów kierunków humanistycznych i społecznych, nauczycieli polonistów.
Przedstawione w niej wnioski mogą być wykorzystane w dodatku w kształceniu interdyscyplinarnym i w badaniach międzykulturowych.