Niniejsza publikacja składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich prezentuje ewolucję idei całożyciowego uczenia się na przestrzeni dziejów, począwszy od starożytności aż po XX wiek. W kolejnym rozdziale przestawiono krótką charakterystykę Pokolenia Z (2.0 generation) i powiązanych z młodzieżą nowych trendów w edukacji, które pojawiły się w całożyciowym uczeniu się po wynalezieniu Internetu.
W rozdziale trzecim zobrazowano wymiary, strategie i uwarunkowania edukacji dorosłych i kształcenia ustawicznego. W tej części pracy przedstawiono na dodatek główne założenia dotyczące obszarów, zadań i funkcji całożyciowej edukacji dorosłych.
Ostatni rozdział przedstawia ludzi starzejących się i starych w procesie uczenia się z życia i całożyciowej autokreacji, traktowanej jako cykl wewnętrzny, zdolność człowieka do kierowania własnym rozwojem i dochodzenia do zmiany na drodze stawania się gotowym do pełnienia różnorakich ról.