Publikacja pokazuje funkcjonowanie czasopism samorządowych poprzez analizę wybranych przykładów gmin i powiatów z najróżniejszych regionów kraju, ze szczególnym zwróceniem uwagi na specyfikę tej formy komunikacji władzy ze społeczeństwem. Przegląd poszczególnych tytułów posłużył próbie określenia funkcji mediów w lokalnych społecznościach, przy założeniu wynikającym z dotychczasowym ustaleń, zezwalających stwierdzić rozdźwięk pomiędzy funkcjami zakładanymi a rzeczywiście realizowanymi. Ważne jest także określenie między prasą samorządową a niezależną w kontekście działań lokalnych władz. W pracy znajdują się dodatkowo odpowiedzi na stawiane poprzez autorkę pytania badawcze, odnoszące się do pojmowania ról nadawcy i odbiorcy w komunikacji lokalnej, m.in. Kto i w jaki sposób decyduje o obliczu lokalnych periodyków samorządowych, kim są ich twórcy, do kogo, w jakiej formie i w jaki sposób docierają przekazy. Liczne przykłady przywoływane w książce, pozwalają stworzyć pewne modele określające działalność wydawniczą samorządów. Model idealistyczny zakłada, że prasa samorządowa nie jest kreowana przez dziennikarzy, a więc informacja w niej zawarta nie podlega obróbce, dociera do odbiorcy bezpośrednio ze źródła, która je wytwarza. Dzięki temu czytelnik dostaje materiał, który sam może interpretować, zgodnie z własnymi przekonaniami. Przeciwwagą dla tego modelu są modele realistyczne, zgodnie z którymi czasopismo jest narzędziem oddziaływania na lokalną społeczność przez wójta (burmistrza), przy akceptacji rady gminy bądź w opozycji do niej. W obydwu sytuacjach medium samorządowemu przeciwstawia się głównie medium niezależne. Publikacja jest adresowana zarówno do środowiska naukowego, z reguły politologów i medioznawców, studentów jak i środowiska samorządowego.