Polska poezja współczesna. studia stylistyczno-językowe (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Książka mieści rozprawy i artykuły, które stanowią próbę analizy języka i stylu współczesnej polskiej poezji, rozpatrywanych w świetle kilku kryteriów: autorskiego, tematycznego i tekstologicznego (ergonomicznego). Całość składa się z trzech części. Część pierwsza to zbiór analiz języka polskiej poezji współczesnej z punktu widzenia samego ukształtowania tekstu. Wybór materiału badawczego pozostał podyktowany chęcią zaprezentowania polskiej poezji współczesnej w jej odmiennych stylach i konwencjach, nie tylko ze względu na zróżnicowanie okresów literackich, grup poetyckich, panujących kieruneków,dodatkowo z uwagi na sposoby i cele obrazowania poetyckiego (metaforyczność, intersemiotyczność, ekspresywność, emotywność, retoryczność kompozycyjno-wersologiczną komunikatów). Część druga to rozważania nad poezją kobiet, z uwzględnieniem aspektu kobiecego stylu (języka). Z kolei część III gromadzi dwa omówienia twórczości literackiej Karola Wojtyły i tematycznie dotyczy poezji religijnej. Tak więc na treść publikacji składają się w głównej mierze analizy i interpretacje tekstów poetyckich z różnych trendów i lat XX i XXI wieku, profile płciowe autorów uobecnione w utworach kobiet, profile profesjolektalne w poezji kapłanów. Opisem objętezostały wybrane, z przeróżnych względów, utwory poetyckie mało znane albo nieznane szerszemu ogółowi odbiorców (m.in. Wiersze Ireneusza Poplewskiego, Jana Brzękowskiego, Andrzeja Napierały). Analizy utworów tych poetów przeplatają się często z analizami utworów poetów wybitnych takich jak Julian Przyboś, Julian Tuwim, Zbigniew Herbert i Tadeusz Różewicz. Książka skierowana jest do wielbicieli poezji, w szczególności do polonistów.