Triumf człowieka nad przeznaczeniem
W tej porywającej książce Sylvia Nasar, autorka megabestselleru "ładny umysł" zabiera nas w podróż po współczesnej historii, opisując kobiety i mężczyzn, którzy zmienili życie każdej osoby na naszej planecie.
Jest to epicka opowieść o tworzeniu podstaw dzisiejszej ekonomii i o tym, jak uratowała ona ludzkość od nędzy i degradacji dzięki czemu, że człowiek wziął los we własne ręce, zamiast zdawać się na fatum. Swą opowieść Nasar inicjuje od Karola Dickensa i Henry Mayhewa, którzy obserwowali i opisywali warunki życia ubogiej większości w połowie XIX wieku w Londynie - najbogatszym i najwspanialszym mieście świata. Było to czas sporych poszukiwań. Autorka opisuje heroiczne niekiedy wysiłki Marksa, Engelsa, Alfreda Marshalla, Beatrice i Sydney'a Webbów, a także Amerykanina Irvinga Fishera,użyć wyniki tych poszukiwań w praktyce - niejednokrotnie z bezprecedensowymi konsekwencjami dla świata.
Nasar przybliża postacie sporego Johna Maynarda Keynesa, Schumpetera, Hayek, uczennicy Keynesa Joan Robinson, wpływowych amerykańskich ekonomistów Paula Samuelsona i Miltona Freedmana oraz pochodzącego z Indii laureata nagrody Nobla Amartya Sena i pokazuje, jak myśliciele ci zmienili oblicze naszej planety - począwszy od jednego miasta, Londynu, przez Europę i Amerykę, aż po cały świat. Dając się porwać narracji, jesteśmy świadkami, jak ci odkrywcy, mężczyźni i kobiety zmagają się z osobistymi kryzysami, wojnami światowymi, rewolucjami, wstrząsami ekonomicznymi i własnymi ideami, żeby zerwać z założeniami Malthusa i przekształcić „ponurą wiedzę" w triumf nad ciążącym od wieków nad ludzkością przeznaczeniem - biedą i przedwczesną śmiercią.
Powstawanie tej idei, która jeszcze dwieście lat temu była niewyobrażalna, to historia prób i błędów, historia, która, jak wynika ze stron tej fascynującej książki, jeszcze się nie zakończyła.
niezwykle niebanalne w książce Nasar jest to, iż ekonomiczni geniusze nie są w niej ukazujeni w sposób typowy... Opisując popularnych myślicieli autorka wydobywa rys człowieczeństwa z „posępnej nauki", demonstrując, że idee za każdym razem zakorzenione są w osobistych doświadczeniach.