Jako jeden z najmocniej wpływowych nauczycieli złotego wieku chińskiego czan, Pai-chang był nauczycielem Huang-po i dziadkiem w Dharmie Lin-chi. Używając powiedzenia „dzień bez pracy jest dniem bez jedzenia” dla nadania optymalnego tonu życiu klasztornemu, Pai-chang ustanowił formę funkcjonowania wspólnot klasztornych zen, która przetrwała do dnia dzisiejszego. Jego fason nauczania, podobnie jak Huang-po i Lin-chi, nie uznaje połowicznych wysiłków: by osiągnąć całkowite wyzwolenie, musimy odrzucić wszystkie nasze przywiązania - przywiązanie do pożądania, czystości, choćby do samego oświecenia. Mistrz szczególnie wskazuje na ograniczenia werbalnego przekazu i nieprzerwanie odwodzi swych uczniów od niepełnych nauk, żeby zaczerpnęli głęboko czystej wody prawdziwego urzeczywistnienia...