Kultura fizyczna, sport i ich związki z polityką nigdy nie należały do obszaru, który cieszył się szczególną popularnością wśród badaczy nauk społecznych. Przez sporo lat takie relacje były w zasadzie postrzegane jako naturalne, które nie wymagają szerszego wyjaśnienia.
aktualnie w dyskursie politologicznym, sytuacja częściowo uległa zmianie, czego dowodem jest wzrost zainteresowań naukowych odnoszących się do tej kwestii. Dużo bardziej innowacyjne badania prowadzone są w anglosaskim i niemieckim dyskursie naukowym.
(...) Zdecydowana większość analiz ma jednak charakter teoretyczny albo porusza temat jedynie w ujęciu sektorowym. Z kolei w Polsce zjawisko zaangażowania instytucji publicznych w kształtowanie rozwiązań odnoszących się do kultury fizycznej i sportu, polega w głównej mierze na analizie aktów prawnych.
Publikacje rozpatrują problem pod względem normatywnym albo w perspektywie historycznej. Szczególnie potężnie eksponowany jest wątek instrumentalizacji wydarzeń sportowych przez autorytarne i totalitarne systemy polityczne.
pokaźnie mniej miejsca poświęca się przeobrażeniom w relacjach organizacji sportowych i instytucji publicznych, które dokonały się po 1989 r. Okres ten jest pomijany albo traktowany pobocznie. W związku z powyższym, podjęcie badań nad tą materią poprzez Autora miało za zadanie wypełnienie luki w polskim dyskursie naukowym.
Monografia porusza mnóstwo kwestii badawczych – m.in. Działania polityczne, proces zarządzania, kwestie społeczne, a także ekonomiczne. W rezultacie, pomimo że książka ma charakter politologiczny, to w swojej istocie stanowi wynik podejścia interdyscyplinarnego.
(...) Specyfika niemieckiego sportu wynikająca ze społecznego zaangażowania wpływa na określony układ relacji, który stanowi nad wyraz korzystne pole dla badań politologicznych.