Sukcesywny rozwój zarządzania publicznego powoduje, iż coraz pokaźniejszego znaczenia nabiera koncepcja zarządzania strategicznego. Jej ewolucja na nowo ukształtowała przebieg procesu zarządzania publicznego, który aktualnie determinowany jest przez planowanie strategiczne i zakłada implementację instrumentów warunkujących wydajną realizację zadań publicznych.
Odchodzenie od konwencjonalnego sposobu zarządzania w sektorze publicznym oraz propagowanie metod zorientowanych na planowanie wieloletnie, koncepcje strategiczne i ideę nowego zarządzania publicznego są uznawane za warunek konieczny w kwestii podnoszenia wydajności działań i racjonalnego gospodarowania zasobami publicznymi.
Niniejsza monografia ma charakter teoretyczno-empiryczny. Rozważania teoretyczne porządkują problematykę z zakresu zarządzania publicznego i dostarczają podstaw dla badań empirycznych. Tematyką przewodnim opracowania jest ukazanie zależności między elementami zarządzania strategicznego oraz elementami procesów budżetowania realizowanymi w miastach na prawach powiatu województwa śląskiego.
Dokonano w niej weryfikacji wdrażanych w tych miastach instrumentów zarządzania publicznego na tle podejmowanych poprzez nie działań strategicznych. Na podstawie przeprowadzonych badań wskazano na miasto Zabrze jako benchmarka, tj.
miasto, które należy uznać za wzorzec z punktu widzenia integrowania procesu budżetowania z działaniami strategicznymi. Stwierdzono także, iż miasta, które nie stosują w swojej działalności budżetu zadaniowego, nie są w stanie kontrolować osiąganych wyników jednocześnie w perspektywie budżetowej, jak i strategicznej.