Konferencja paryska w 1919 roku nie podjęła decyzji w sprawie polskiej granicy wschodniej, pozostawiając to Rosji, ale tej demokratycznej, która miała powstać po zwycięstwie nad bolszewikami. Wojna o Kresy Wschodnie dotyczyła nie tylko kształtu terytorialnego II Rzeczypospolitej, lecz miała rozmiar międzynarodowy, zapobiegała bowiem bolszewikom realizację planu sowietyzacji Europy. Jej znaczenie polegało na tym, że na dwadzieścia lat gwarantowała Polsce niepodległość i suwerenność, będąc ważnym wyznacznikiem jej bezpieczeństwa zewnętrznego.