Ponieważ listy pasterskie dotyczą wskazań dawanych przez jednego pasterza, Pawła, drugiemu, Tymoteuszowi albo Tytusowi, świeccy mogą myśleć, że nie ma tu dużo strawy dla ich duchowości. Tak nie jest. To prawda, iż Paweł mówi w tych listach o biskupach, prezbiterach i diakonach, jest tu jednak całe zasobność nauki, duchowości i zdrowego rozsądku, który może nakarmić każdego. Wyjątkowo ci, którzy są zaangażowani w jakikolwiek wariant służby w Kościele, znajdą w tych listach niemało inspiracji i użytecznych wskazówek.
(fragment książki)