W książce Jarosława A. Piętrowa Czytelnicy odnajdą bardzo szeroko zakrojoną analizę tych spomiędzy procesów gramatykalizacyjnych języka japońskiego, które są związane z kwantytatywnym myśleniem o obiektach rzeczywistości poza-językowej.
Zjawisko to, wcześniej opisywane jako zasób tzw. Klasyfikatorów przy-liczebnikowych (odzwierciedlających poszczególne klasy rzeczownikowe), zostało tutaj scharakteryzowane w nowy sposób na szerokim tle porównawczym, z uwzględnieniem języka koreańskiego, chińskiego i wietnamskiego obok innych języków naturalnych z zróżnicowanych obszarów.
Autor opiera się na wcześniejszych dokonaniach badaczy japońskich i zagranicznych (m.in. Przywołuje także pionierskie badania Bronisława Malinowskiego), ale w sposób na wskroś oryginalny stara się dotrzeć do kulturowego i kognitywno-lingwistycznego podłoża kategoryzacji tego typu.
Łączy ją z gramatyczną kategorią typu, ukazując jednocześnie jej charakter w pełni odmienny od typu indoeuropejskiego, w tym także polskiego. Przebieg i rezultat tak rozumianej gramatykalizacji odzwierciedla bowiem odmienne doświadczenia i inną wiedzę o świecie zewnętrznym i nie jest to przy tym odzwierciedlenie pozbawione wyraźnych rysów uniwersalności i antropocentryzmu.
Pożytecznym uzupełnieniem monografii są obfite aneksy obejmujące wyczerpująco poklasyfikowany zasób enumeratorów współczesnego języka japońskiego.