Krążące przeciwciała przeciwsiatkówkowe jako biomarker wysiękowej postaci zwyrodnienia plamki związanego z wiekiem

e-ISBN: 978-83-233-8711-4 Zwyrodnienie plamki związane z wiekiem (age-related macular degeneration – AMD) stało się w ostatnich latach poważnym problemem społecznym, stanowi bowiem najważniejszą przyczynę utraty widzenia centralnego u osób powyżej 50.

roku życia w krajach rozwiniętych. Pomimo prowadzonych na całym świecie badań doświadczalnych i klinicznych patogeneza tego schorzenia pozostaje wciąż niewyjaśniona. Ostatnio sugeruje się, iż ważną rolę w rozwoju AMD odgrywa aktywacja układu immunologicznego.

Uważa się, iż nadreaktywność układu dopełniacza, a także immunoreaktywność w stosunku do antygenów siatkówki mogą stanowić znaczący mechanizm rozwoju i progresji zmian zwyrodnieniowych w plamce. Powszechnie znane jest zjawisko występowania w przebiegu chorób oczu, których patogeneza integruje się z udziałem mechanizmów zapalnych i immunologicznych, krążących autoprzeciwciał, reagujących z zróżnicowanymi antygenami siatkówkowymi.

Przeprowadzone badania kliniczne zwróciły uwagę na występowanie w ascetycznicy chorych na AMD przeciwciał przeciwsiatkówkowych (PPS). Jednak żadne z opublikowanych do tej pory doniesień nie wyjaśnia w sposób jednoznaczny roli tych autoprzeciwciał w patologii tego schorzenia.

jednocześnie szerokie nadzieje konsoliduje się z bezustannie poszukiwanymi biomarkerami AMD, które odzwierciedlałyby aktywność zmian zwyrodnieniowych w plamce i równocześnie mogłyby być powszechnie wykorzystywaną metodą monitorowania wydajności leczenia.

Celem pracy było oszacowanie częstości występowania oraz profilu PPS w surowicy chorych z wysiękową postacią AMD, a także określenie, czy istnieje zależność między idiotypem i mianem krążących PPS a poziomym innowacyjnia choroby.

W badaniach podjęto się ponadto oceny dynamiki zmian poziomu PPS w surowicy chorych w trakcie leczenia doszklistkowymi iniekcjami bewacizumabu (Avastin, Roche) i określenie zależności pomiędzy mianem krążących PPS a ocenianymi podczas leczenia parametrami aktywności neowaskularyzacji naczyniówkowej (choroidal neovascularization – CNV.