Psychiatryczne i psychologiczne uwarunkowania astmy ciężkiej i trudnej

Astma oskrzelowa należy do częściej występujących na świecie chorób, a koszty jej leczenia stanowią poważny problem dla służby zdrowia we wszelkich krajach rozwiniętych. Nie jest jasne, dlaczego wzrasta częstość jej występowania i zaznacza się niepokojąca tendencja do wzrostu ciężkości, a także trudności z uzyskaniem korzystnej kontroli, czyli ustępowania objawów podczas dobrze prowadzonego leczenia internistycznego. Dzieje się tak jednak nie tylko w tych częściach świata, gdzie ma miejsce szybki rozwój przemysłu, zmiany dotyczące środowiska i żywienia,w dodatku w krajach rozwijających się, mniej zagrożonych organicznie, jednak równocześnie niedysponujących powszechnym dostępem do innowacyjnego leczenia. Niewątpliwie jest to problem posiadający sporo źródeł, które wzajemnie na siebie oddziałują.
Jednym z momentalnie się rozwijających nurtów badań zmierzających do wyjaśnienia tego stanu rzeczy jest próba powiązania internistycznej wiedzy na temat astmy z wiedzą psychiatryczną, dotyczącą zaburzeń psychicznych, które wyjątkowo nieraz współwystępują z astmą, zwłaszcza o ciężkim nasileniu. Trend ten zajmuje się nie tylko samym faktem współwystępowania astmy i zaburzeń psychicznych, pośród których unikatowe znaczenie posiadają zespół lęku napadowego (Panic disorder – PD), a także objawy depresyjne. Wspólne badania internistyczne i psychiatryczne dotyczące astmy posiadają raczej na celu określenie wzajemnych, głębokich związków między nimi, prowadzących do nasilania się ciężkości astmy, aż do skrajnej sytuacji klinicznego obrazu astmy przewlekłej, ciężkiej, opornej na leczenie i zagrażającej życiu, czyli „ciężkiej i skomplikowanej".