Książka Język procesu we współczesnej grafice polskiej jest monograficznym ujęciem rodzimej twórczości widzianej poprzez pryzmat warsztatu graficznego. W spojrzeniu tym nie chodzi jednak o samą prezentację technologicznych oraz technologicznych arkanów czy specyfiki procesu twórczego.
Ma ono raczej na celu stworzenie nieco odmiennej, poszerzonej narracji o polskiej grafice ostatnich dekad. Tytułowy język procesu jest tu odniesieniem do fascynujących relacji, jakie zachodzą między poszczególnymi etapami tworzenia i przynależnymi im atrybutami (narzędziami, materiałami) a przekazem zawartym w dziełach graficznych.
Uwolnienie potencjału narracyjnego i symbolicznego tych pierwszych wzbogaca ów język i znacząco wpływa na zwiększenie sugestywności przekazu. Widziany z tej perspektywy obraz współczesnej grafiki polskiej nie może być oczywiście kompletny, daje jednak możliwość głębokiego wejścia w specyfikę medium, rozpoznania jego potencjału i najszczególniej prawdopodobnych linii rozwojowych w najbliższych latach.
Jak pokazują przywołane w książce realizacje, świadome sprzężenie cyklu z przekazem nie jest procederem marginalnym i w obszernej mierze stanowi o sile i potencjale rozwojowym matrycowej sztuki. Publikacja jest podsumowaniem prowadzonych przez autora od blisko dwóch dekad badań nad medium graficznym i jego przemianami w kontekście zmian technologicznych, a także kulturowych współczesnego świata.
Jest zarazem pokłosiem wieloletnich kontaktów z artystami najważniejszych ośrodków graficznych w naszym kraju, pracy kuratorskiej i działalności w rozmaitych gremiach organizacyjnych, a także jurorskich konkursów i przeglądów graficznych.