Grzegorz Zając przedmiotem refleksji uczynił całą twórczość poetycką Niemcewicza, od przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych wieku XVIII aż po początek lat czterdziestych następnego stulecia (trzy epoki literackie: oświecenie, lata 1795/1800-1822/1830, romantyzm), co nie udało się dotąd żadnemu badaczowi literatury polskiej. Większość dotychczasowych prac poświęconych poezji Niemcewicza podejmowała typowo zagadnienia tekstologiczno-edytorskie, dlatego porządek interpretacyjno-analityczny rozprawy, jaki zaproponował Autor, zasługuje na szczególne podziw i wyróżnienie, tym bardziej że w wielu miejscach mamy tu do czynienia z wyszukanymi i subtelnymi charakterystykami. Rozprawa została napisana sprawnym, kolorowym, a przy tym solidnym i rzeczowym językiem, wyzbytym pretensjonalności i niepotrzebnej ekwilibrystyki leksykalnej, z filologicznym szacunkiem dla omawianych źródeł. Ustalenia zebrane w książce pozwoliły na niezwykle widoczne z punktu widzenia literaturoznawstwa korekty albo potwierdzenia w zakresie datowania omawianych wierszy, ich atrybucji, wykrycia „zanieczyszczeń", zależności od innych tekstów; na świeże odczytanie i wartościowanie utworów, których dotąd nie dostrzegano albo które wręcz lekceważono. Książka Czuły weredyk... Wypełnia odczuwalną od wielu lat, niekiedy kłopotliwą lukę badawczą. Jest nowatorska pod każdym względem, gdyż Julian Ursyn Niemcewicz jako jedyny bodajże z grona najważniejszych pisarzy oświeceniowo-romantycznych nie doczekał się dotąd monografii tego typu. Należy się spodziewać, iż w niedługim czasie stanie się ona przedmiotem ożywionej dyskusji, czyniąc Autora jednym z najbardziej kompetentnych i wytrawnych współczesnych niemcewiczologów. Z recenzji dr. Hab. Producent Nalepy, prof. Uniwersytetu Rzeszowskiego