Okazjonalność leksykalna w języku artystycznym Wasilija Szukszyna jest tematem niewystarczająco zbadanym, ciągle jeszcze nowym. W monografii podjęto próbę ustalenia zarówno korpusu okazjonalizmów Szukszynowskich, jak i analizy sposobów ich tłumaczenia na język polski i angielski. Zdając sobie sprawę z tego, iż sposoby przekładu indywidualizmów Szukszyna nie były wcześniej przedmiotem dociekań naukowych, założono, iż analiza technik tłumaczeniowych – zaimplementowanych poprzez wybitnych tłumaczy – nie tylko wzbogaci dotychczasową wiedzę z zakresu rosyjsko-polskiej i rosyjsko-angielskiej konfrontacji przekładowej (w kontekście słownictwa okazjonalnego), ale pozwoli także przeanalizować zaimplementowane techniki pod względem ich wydajności, przekładanie bowiem okazjonalizmów wymaga od tłumacza samodzielnego ustalania stosunków ekwiwalencji (symetrii pomiędzy treścią i formą oryginału a treścią i formą przekładu). (Od autora)