Turystyka jest uznawana za największy „przemysł" świata, wymaga zatem ciągłych badań i określania nie tylko aktualnych trendów jej rozwoju,głównie przewidywania struktury popytu, którego wielkość uzależniona jest od zachowania turystów.
Nieustanie zmieniająca się rzeczywistość implikuje określone podstawy i zachowania, dlatego ulegają one ciągłej ewaluacji. To wymusza dostosowanie teorii ekonomii do nowych warunków, w jakich znajduje się rynek turystyczny, a w tym modyfikacji istniejących i tworzenia nowych modeli zachowań turystów.
Kategorią wyjściową do analizy popytu są potrzeby turystów. Jednak należy pamiętać, że nie wszystkie zgłaszane zapotrzebowania zostaną odzwierciedlone jako zamiar nabycia, gdyż zakup może być odłożony w czasie albo zamieniony na artykuł substytucyjny wewnętrzny lub zewnętrzny.
O wielkości i strukturze popytu decydują głównie czynniki indywidualne, które trudno jest zmierzyć. Turyści podejmują często decyzję pod natchnieniem wpływem chwili i rzadko wykazują lojalność wobec swych biur podroży.
Zmiana organizatora usług turystycznych nie stanowi dla klientów żadnego problemu ani nie budzi żadnych oporów, jakie mogą pojawić się np. Przy zmianie banku, dostawcy usług telekomunikacyjnych czy dostawcy energii elektrycznej.
Biurom podroży wiec jest trudniej aniżeli innym przedsiębiorstwom usługowym zapewnić lojalność turystów. Równocześnie na rynku rozszerza się podaż tych usług, a tym samym nasila się konkurencja między organizatorami turystyki.
Biura podroży muszą włożyć więcej starań, by zdobyć zaufanie konsumenta, tak żeby został on stałym klientem. Celem monografii jest pokazanie różnic w zachowaniach turystów restytucyjnych i elastycznych podczas dokonywania cyklu nabywczego usługi turystycznej w biurze podroży.