Straty stanowią jeden z głównych kosztów handlu detalicznego, a ich wysokość jest używana jako wskaźnik do oceny uczestników łańcucha dostaw. Przeważnie kalkuluje się je jako wysokość wolumenów strat znanych i nieznanych.
Sieci handlowe nad wyraz niejednokrotnie pokrywają straty, wliczając je w ceny detaliczne i nadużywając swoją dominującą pozycję w stosunku do partnerów w łańcuchu dostaw przez „przerzucenie" kosztów strat na swoich dostawców.
posiadając to wszystko na uwadze, stwierdzić należy, iż jednym z części wsparcia działań przedsiębiorstwa może być wdrożenie programu uniemożliwiania stratom. Wynikiem implementacji takiego przedsięwzięcia jest przyciągnięcie wiarygodnych kontrahentów, generowanie przychodów i oszczędności finansowych, dzięki zmniejszeniu strat, potencjalnych roszczeń czy również składek ubezpieczeniowych.
Właściwie wdrożona polityka uniemożliwiania stratom wpływa na wzrost sprzedaży, a w dodatku może przyczynić się do budowania właściwych relacji biznesowych, w szczególności między producentami a detalistami.
Kluczem do sukcesu w redukcji strat jest podjęcie wielowymiarowych i wielowątkowych działań z obszaru analizy i kontroli zapasów, wdrożenie rozwiązań organizacyjno-technologicznych, dokonanie przeglądu procesów zarządczych, a także współpraca w łańcuchu dostaw.
Celem niniejszego opracowania jest poznanie przyczyn powstawania strat i metod ich szacowania, charakterystyka instrumentów związanych z redukcją strat oraz zaproponowanie zarysu metodyki zapobiegania stratom w sektorze produktów prędko zbywalnych (fast-moving consumer products – FMCG).
W ramach tak określonego celu głównego sformułowano cele cząstkowe. Są nimi: ukazanie zasadności opracowania i prowadzenia polityki zapobiegania stratom i identyfikacja i charakterystyka czynników przeciwdziałania stratom, ze zwróceniem szczególnej uwagi na ocenę metod i technik redukcji strat materiałowych w badanym sektorze oraz przedstawienie wpływu strat na funkcjonowanie łańcucha dostaw sektora dóbr szybko rotujących, przy czym punktem odniesienia uczyniono tu działalność i rozwój przedsiębiorstwa.
Podstawowy problem analizy to rozpoznanie luki strat w łańcuchu dostaw w sektorze FMCG, którą stanowi różnica pomiędzy oczekiwanym a istniejącym rozmiarem strat i wskazanie sposobu niwelacji tej luki.
uniemożliwianie stratom gromadzi się w obszarze analizy kosztów logistyki i zarządzania ryzykiem, natomiast z punktu widzenia zarządzania łańcuchem dostaw wspomniany element jest czynnikiem wsparcia zarządzania, którego celem jest poprawa wyniku finansowego przedsiębiorstwa i zapewnienie satysfakcji klienta.
Dla osiągnięcia celów badania wykorzystano przeważnie rezultaty badań poprzedników zawarte w bogatej już literaturze, opracowania i dane statystyczne i raporty przygotowane poprzez instytucje i stowarzyszenia wyspecjalizowane w tego typu analizach, a także badania typu interview (ankiety i wywiady) prowadzone wśród menedżerów firm logistycznych, dotyczące przeróżnych kwestii, aspektów i części łańcuchów dostaw logistycznych sektora FMCG.