Monografia poświęcona jest problematyce sprawności użytecznej osób z mózgowym porażeniem dziecięcym, która oznacza zdolność do wykonywania podstawowych czynności życia codziennego i niezależność od innych w zaspokajaniu potrzeb fizjologicznych.
Analizie poddano trzy składowe: samoobsługę, mobilność (umiejętność transferów) i funkcjonowanie społeczne (zaangażowanie w życie rodzinne i aktywność społeczną). Koncepcyjnie praca została potężnie osadzona na modelu Międzynarodowej Klasyfikacji Funkcjonowania, Niepełnosprawności i Zdrowia, czego implikacją jest szeroki obszar badań, obejmujący zarówno czynniki osobnicze, jak i środowiskowe.
Publikacja wskazuje granice samodzielności dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym w zakresie realizacji szeroko pojętych czynności życiowych, wyznacza jej najistotniejsze predyktory. Informacje te mogą być punktem wyjścia słusznego ukierunkowania procesów terapeutyczno-pomocowych.
Mogą ponadto znaleźć funkcjonalne wykorzystanie na etapie oceny wstępnej ewaluacji innowacyjnania ułatwiającego. Publikacja zainteresuje czytelników zarówno środowiska medycznego, studentów kierunków medycznych, jak też osoby spoza tego kręgu.