Dzieci, które doświadczyły przemocy fizycznej lub psychicznej, doznały bolesnego odrzucenia czy wielokrotnie zmieniały środowisko opiekuńcze, często wymagają specjalistycznego wsparcia. Wczesna trauma może mieć druzgocący wpływ na rozwój przywiązania, przyczyniając się do powstania jego pozabezpieczanego, zdezorganizowanego stylu. Nie da się odwrócić skomplikowanych zdarzeń, ale można sprawić, aby pozostawione poprzez nie blizny były mniej bolesne i miały mniejszy wpływ na dorosłe życie.
W tym ergonomicznym poradniku autor wyjaśnia, jak sprawować opiekę nad dziećmi i młodzieżą ze zdezorganizowanym stylem przywiązania, zmagającymi się w związku z tym z trudnościami społecznymi, emocjonalnymi i behawioralnymi. Przedstawiony model pracy łączy założenia teorii przywiązania, wiedzę o traumie i podejście mentalizowania z najnowszymi wynikami badań z dziedziny neuronauki. Koncentrując się na znaczeniu więzi interpersonalnych, książka wyposaża czytelnika w umiejętności pozwalające sprawować produktywną, trwałą i – co najważniejsze – empatyczną opiekę nad najistotniej podatnymi na zranienie, skrzywdzonymi dziećmi. Rozwija poręczne kompetencje niezbędne do stworzenia opiekuńczego, bezpiecznego środowiska wspierającego jednocześnie dzieci, jak i ich opiekunów.
Książka stanowi cenne źródło praktycznych informacji dla osób sprawujących opiekę nad dziećmi, które doświadczyły traumy, przemocy czy zaniedbania – w tym dla opiekunów zastępczych, rodziców adopcyjnych, pracowników ośrodków opiekuńczo-wychowawczych, pedagogów, psychologów i terapeutów.