Dobra kontynuacja opowiada o kilkudziesięcioletniej rozbudowie pierwszego rzeszowskiego osiedla, które pomimo nawarstwiania się wielu najróżniejszych typologii przestrzeni i przechodzenia przez rozmaite etapy historii stanowi obecnie spójny i udany zespół urbanistyczny.
W okresie powstania i rozbudowy tej przestrzeni miejskiej, czyli od lat trzydziestych do końca XX w., style i mody w architekturze zmieniały się wielokrotnie. W formie osiedli Dąbrowskiego, Piastów i Na Skarpie można jednak zobaczyć dialog pomiędzy różnymi etapami historii ich budowy.
Kolejni architekci cechowali się kulturą projektowania, która polegała na szacunku do twórczości swych poprzedników. To zjawisko wydaje się unikatowe na tle wielu rozczłonkowanych i chaotycznych współczesnych miast.
Zawarty w monografii opis kilku kwartałów Rzeszowa stanowi jeszcze skondensowaną historię polskiej architektury mieszkaniowej XX w., która miała kluczowy wpływ na formę polskich miast.