Jerzy Andrzejewski (1909-1983) – prozaik, publicysta, felietonista, scenarzysta, działacz opozycji demokratycznej w PRL, poseł na Sejm PRL I kadencji, współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, a z zasady pisarz wybitny, dziś nieco zapomniany. Pisarz, który pozostawił po sobie dużo powieści, opowiadań, dramatów, esejów oraz dzienników, którego twórczość była tak wyjątkowo przeróżna, że można odnieść wrażenie istnienia za nią wręcz kilku autorów Do tego człowiek z nieszablonową biografią, o którym sam Andrzej Wajda powiedział: „Nie znam nikogo, kto popełniając takie błędy, potrafił odejść od nich tak daleko, kto gotów był na zburzenie całego warsztatu twórczego, który poprzez lata doskonalił, by zaczynać wszystko od początku”. Być może powyższe powoduje, że droga współczesnego czytelnika do jego twórczości nie jest drogą prostą.
IV tom Próz wybranych Jerzego Andrzejewskiego w znanej linii Państwowego Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Klasyków” zawiera ostatnie powieści autora. Posłowiem opatrzył Andrzej Skrendo.