Antropologia bezpieczeństwa w naukowej spuściźnie Bronisława Malinowskiego

Bronisław Malinowski należy do wybitnych luminarzy polskiej nauki, choć swoją naukową działalność prowadził poza ojczyzną. W historii etnologii zapisał się jako autor wyśmienitych analiz podstawowych zagadnień kultury ludzkiej, na podstawie rzetelnych badań empirycznych i wnikliwej znajomości faktów.

Jego badania terenowe stały się wzorcem dla następnych pokoleń antropologów. Jak dotąd, problemom bezpieczeństwa na niwie antropologii nikt nie poświęcił więcej uwagi. W zasadzie każde pokaźniejsze dzieło Malinowskiego zawiera odniesienia do kwestii bezpieczeństwa – gdy pisał o narodzinach, rodzinie, pracy, żeglowaniu, wojowaniu, obyczajach, prawie, śmierci itd.

Był autorem idei human security, koncepcji dopiero w 1994 r. Rozpropagowanej przez ONZ, obiecującej płaszczyzny rozwoju naukowej refleksji o bezpieczeństwie człowieka. Jako świadek dwóch światowych wojen był gorącym teoretykiem i orędownikiem stworzenia globalnej, ponadnarodowej, panludzkiej instytucji pokoju, która stałaby na straży bezpieczeństwa w skali światowej.

aczkolwiek nie dożył czasu powołania ONZ, bez dwóch zdań można uznać go za jednego z pomysłodawców idei powstania tej organizacji. Całokształt jego dorobku naukowego pozwala uznać go jako prekursora antropologii bezpieczeństwa – dyscypliny naukowej powstającej w naszych czasach.