Książka podejmuje próbę rekonstrukcji i krytyki koncepcji kosmopolityzmu niemieckiego socjologa Ulricha Becka (1944-2015). Beck jest znany najczęściej jako socjolog zajmujący się ryzykiem, lecz to właśnie zagadnienie kosmopolityzmu zajmuje znaczną część jego dorobku.
Kosmopolityzm jest zarówno przedmiotem badań socjologicznych jak i podejściem metodologicznym w badaniach świata społecznego. Becka interesują obie te kwestie, skupia się jednak zwykle na drugiej z nich – stara się wytwarzać nową perspektywę metodologiczną i teoretyczną w socjologii.
Książka zawiera omówienie podstawowych tez Becka, jego krytykę metodologii socjologicznej, którą nazywa metodologicznym nacjonalizmem oraz przedstawienie nowej metodologicznej propozycji, którą Beck nazywa metodologicznym kosmopolityzmem.
Ostatnie rozdziały zestawiają koncepcję Becka z klasycznymi i współczesnymi (G. Simmel, R.K. Merton i U. Hanerz) sposobami ujmowania kosmopolityzmu w socjologii.