Książka stanowi kontynuację zainteresowań autorki społecznym konstruowaniem kobiecości. Wychodzi ona z założenia, iż w kolejnych historycznie ukształtowanych narracjach kobiecości uprzednie archetypy i mity (nawet te najbardziej źródłowe jak np.
biblijne) są Re-kreowane i nadawane są om coraz to nowsze znaczenia. Główna dychotomia, która przenika narracje w książce dotyczy dwóch sprzecznych ze sobą, ale jednak nakładających się historycznie na siebie podejść: patriarchalnej dominacji i kobiecej emancypacji.
Autorka próbuje uchwycić społeczno-kulturowe niepokoje wokół kobiecości zawiązane męskimi wyobrażeniami na temat pań jako matek i żon, a jednocześnie niebezpiecznego obiektu pożądania. Książka składa się z trzech części.
W pierwszej z nich autorka analizuje ( re)interpretacje postaci Ofelii, Salome i Lady of Shalott, które w sztuce i literaturze uosabiały w swoich przeróżnych wariantach męskie niepokoje. Bohaterkami drugiej części są: Czerwony Kapturek, Kopciuszek, Królewna Śnieżka.
Autorka wykazuje, iż w tych niewinnych postaciach i bajkach kryją się przeróżne interpretacje gry społeczno-kulturowe wokół kobiecości. Przedmiotem analiz w części trzeciej są pozornie oczywiste atrybuty kobiecości: gorset, wysokie obcasy i pomadka.
W tym jednak przypadku posłuszeństwo i rebelia, redukowanie kobiet do obiektu seksualnego i emancypacja przenikają się wzajemnie w odniesieniu do tych trzech atrybutów kobiecości, do granic nierozróżnialności.
przez kategorię krystalizacji i rozproszenia autorka ukazuj nie tylko, iż kobiecość stanowi konstrukcję społeczną, lecz także, iż u jej źródła leżą w androcentrycznej kulturze zwykle społeczno-kulturowe niepokoje odnośnie seksualności i ról żeńskich.