Monografia wpisuje się w naukę o przekładzie, łącząc rozważania o pozornie oddalonych od siebie kontekstach kulturowych, w których powstały atrakcyjne autorkę ideologiczne i zarazem hybrydyczne teksty.
Należą do nich: renesansowa encyklopedia kultury Azteków i jej polskie edycje z lat 1959–2007, epistolarna twórczość pisarza Andrzeja Bobkowskiego mieszkającego w Gwatemali i opisującego ten kraj oraz angielsko-hiszpańska literatura autorek Chicano/a.
Z punktu widzenia współczesnego przekładoznawstwa teksty te mogą być traktowane jako przekłady, dlatego autorka analizuje problem tego, co się dzieje, gdy teksty takie są tłumaczone na inne języki, w tym na któryś z języków, w jakim powstały.
Dlaczego pisanie w dwóch językach jednocześnie ma wymiar ideologiczny? Jakie filtry kulturowe stosuje polski autor i co to oznacza w kontekście rosnącego wokół niego zainteresowania czytelników i krytyków? Jakie znaczenie dla odbioru mają takie elementy, jak wstęp, epilog, przypisy, glosariusz lub komentarz tłumacza, krytyka specjalisty, towarzyszące kolejnym edycjom? Odpowiedzi na te i inne pytania czytelnik wyszuka w książce.