Monografia demonstruje aktualne wyniki badań i analiz naukowych dotyczących charakterystyki i porównania twórczej aktywności plastycznej dzieci pochodzących ze środowisk defaworyzowanych społecznie uczęszczających do lokalnych formach wsparcia i opieki.
Na przykładzie funkcjonowania placówek z Poznania i Tarragony została ukazana złożoność podejmowanej problematyki i wzajemne zależności widoczne w pracy obu ośrodków. Zaprezentowane badania stanowią cenne źródło wiedzy w zakresie poznawczym, teoretycznym i poręcznym.
Dokonanie rekonstrukcji teoretycznych, jak na dodatek wyróznionie implikacji pedagogicznych dla praktyki edukacyjnej w kontekście wspierania twórczego rozwoju plastycznego dzieci czynią tę publikację szczególnie wartościową.