Rozpoznawanie szans edukacyjnych dzieci niesłyszących na progu szkoły podstawowej (badania z regionu łódzkiego)

Problematyka szans edukacyjnych uczniów niesłyszących zespala się z szerszym zagadnieniem szans i barier w edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami i stanowi podstawę rozważań naukowych, a także poszukiwania rozwiązań funkcjonalnych w ramach systemów kształcenia na całym świecie.

Współcześnie wyznaczają je tendencje przeciwdziałania marginalizacji (lub wykluczenia edukacyjnego) jakiejkolwiek z grup uczniów w perspektywie analogicznego cyklu związanego z uczestnictwem społecznym.

Zmiany w przepisach oświatowych, obszerniejsza świadomość rodziców, a w głównej mierze kluczowe decyzje formujące edukację osób z uszkodzonym słuchem implikują wzrost liczebności tej grupy dzieci w edukacji włączającej i integracyjnej.

Coraz większe możliwości wynikające z różnorodnego rodzaju czynników kontekstowych, dotyczących m.in. Dynamicznego rozwoju technologii wspomagającej słyszenie, technologii informatycznych, wprowadzeniu przesiewowych badań słuchu i badania nad językiem migowym, wymagają użytkowania nowych rozwiązań systemowych.

W przeprowadzonych badaniach skoncentrowano się na opisie fenomenów zobrazowanych jako profile kompetencji językowych i funkcjonowania psychomotorycznego dzieci niesłyszących, kończących edukację przedszkolną w trzech rodzajach placówek: ogólnodostępnej, integracyjnej i specjalnej; a także na rekonstrukcji szans edukacyjnych dzieci niesłyszących z perspektywy doświadczeń diagnostyczno-rehabilitacyjnych oraz preferencji edukacyjnych ich słyszących i niesłyszących rodziców, a także opinii nauczycieli.