Autor podejmuje analizę rozwoju kontroli poprzez hamowanie – jednego z najszczególniej lubianych konstruktów we współczesnych badaniach z zakresu psychologii rozwoju, psychologii poznawczej i neuropsychologii.
Jest ona na ogół ujmowana jako jedna z najwcześniej rozwijających się funkcji wykonawczych, które odpowiedzialne są za podejmowanie poprzez człowieka działań celowych. Sprawność tych funkcji uznaje się współcześnie za jedne z najważniejszych wczesnych predyktorów dobrego i zaburzonego rozwoju w okresie dzieciństwa, dorastania i dorosłości.
W pierwszej części książki podjęto problem definiowania kontroli hamowania z perspektywy funkcji wykonawczych, systemów praktycznych, cyklu rozwiązywania problemów i mechanizmów mózgowych. Druga część poświęcona została prezentacji autorskiej koncepcji rozwoju kontroli hamowania w czterech okresach dzieciństwa, opartej na założeniach kulturowo-historycznej psychologii Lwa S.
Wygotskiego, i omówieniu problemów z pomiarem tego rozwoju. Ostatnia część monografii obejmuje analizę wyników badań własnych autora, których celem była empiryczna ilustracja i weryfikacja wybranych problemów z definiowaniem kontroli hamowania i badaniem jej rozwoju