ROZWÓJ PIELĘGNIARSTWA W POLSCE I NA ŚWIECIE – PACJENT W CENTRUM UWAGI

Model opieki pielęgniarskiej, skupiający się na na pacjencie, a nie na samej tylko chorobie i jej objawach, stosowany jest powszechnie w wielu krajach. Stawia on pacjenta i jego kontekst - środowisko życia, rodzinę - w centrum działania zespołu intedyscyplinarnego, podkreślając jednostkowy charakter opieki i założenie rozciągliwego podejścia do podejmowania decyzji terapeutycznych.

Tym samym, model ten uwzględnia preferencje i wartości pacjenta w opiece nad nim. Ten styl pielęgnowania, czyli opieka zorientowana na osobę (ang. Patient cente-red-care), zdobywa coraz obszerniejszą popularność, opierając się na 4 zasadach etycznych, związanych z podstawowymi prawami człowieka: autonomią, dobro-czynnością, nieszkodzeniem i sprawiedliwością.

Udowodniono, iż założenia takiej opieki zorientowanej na pacjenta wpływają na jakość jego życia, a także wyniki leczenia i pielęgnowania, obniżają ryzyko wystąpienia zespołu stresu pourazowego (PTSD) u pacjentów i ich rodzin, a u personelu medycznego ulepszają satysfakcję zawodową, obniżając ryzyko wypalenia zawodowego i polepszając jakość pracy.

Na podstawie takich założeń i obserwacji przygotowano niniejsze opracowanie, składające się z trzech rozdziałów tematycznych. Pierwszy rozdział skupia się na pracach opisujących opiekę medyczną, stawiającą pacjenta w centrum uwagi.

Zawarto w nim prace związane z jakością życia pacjentów w przeróżnych stanach chorobowych, aktualnymi społecznie zjawiskami związanymi z wojną na Ukrainie, kształceniu studentów pielęgniarstwa, a także opisujące zagadnienia etyczne w transplantologii.

W kontekście opieki zorientowanej na pacjenta zaprezentowano prace związane z bezpieczeństwem podopiecznych, a także jakości komunikacji w zespołach medycznych, a także zagadnienia kliniczne dotyczące diety w padaczce lekoopornej i alergiach.

Rozdział ten posiada też wspomnienie o wybitnym naukowcu, profesorze Rudolfie Weiglu, który opracował szczepionkę przeciwko durowi plamistemu. Część druga monografii skupia prace badawcze i poglądowe dotyczące za-stosowania innowacyjnych zasad pielęgniarstwa w praktyce i w odniesieniu do nauki.

W tym obszarze monografii zawarto prace na temat we wnętrzuszpitalnego zatrzymania krążenia, obciążeń emocjonalnych pielęgniarek, wiedzy dietetycznej i aktywności fizycznej studentów pielęgniarstwa, a także pracy zmianowej personelu pielęgniarskiego.

Opisano także zagadnienia związane z depresją u pacjentów z rakiem płuca, zespołem serotoninowym, rehabilitacji w stwardnieniu rozsianym, historii kształcenia pielęgniarek, a także szczepień przeciwko HPV.

Trzecia część monografii mieści przeważnie prace w formie studium przypadku, opisujące przeróżne rozwiązania problemów pielęgnacyjnych. Za-proponowane poprzez autorów opracowania rozwiązań tych problemów i zaprezentowane wyniki opieki mogą być przykładami korzystnej i wzorcowej praktyki w leczeniu i pielęgnowaniu pacjentów.

Zawarto tutaj opisy przypadków pacjentów z chorobą wrzodową żołądka, po resekcji żołądka, dziecka z przetrwałym przewodem tętniczym Botalla, chorobą zwyrodnieniową stawów, po amputacji kończyny dolnej, z zapaleniem płuc, po zabiegu strumectomii i po częściowej resekcji tchawicy.

Monografię kończy rozdział opisujący udzielanie porady pielęgniarskiej w POZ pacjentom po przebytej hospitalizacji.