Książka składa się z pięciu rozdziałów. W każdym, oprócz osadzenia w rozmaitych ramach koncepcyjnych i teoretycznych, autorka prezentuje wyniki badań równocześnie światowych, jak i polskich badaczy oraz próbuje dokonać pewnych podsumowań.
Tam, gdzie polski trzeci sektor jest nieco odmienny, ukazuje w szczególności owe różnice, jak także wyjaśnia ich przyczyny. W każdym rozdziale Czytelnik znajdzie także różnorodne konkretne przykłady zachodzących procesów i zjawisk w organizacjach pozarządowych lub w ich otoczeniu, które przybliżają omawiane zagadnienia.
W pierwszym rozdziale omówiono zmiany, jakie zaszły w ostatnich trzydziestu latach w rozumieniu, czym są organizacje pozarządowe,, a także przedstawiono dowody ich stopniowej hybrydyzacji. W drugim rozdziale omówiono światowe megatrendy, które wpływają na funkcjonowanie organizacji pozarządowych i transformują je.
Dużo uwagi poświęcono także procesom upodabniania się organizacji pozarządowych do przedsiębiorstw. Trzeci rozdział dotyczy zwykle tradycyjnych funkcji pełnionych przez organizacje pozarządowe.
prezentuje także zmiany w realizacji tych funkcji. Rozdział czwarty poświęcono całkowicie dysfunkcjom i nieprawidłowościom zarządzania organizacjami pozarządowym. Rozdział piąty dotyczy zmagania się organizacji z paradoksami.
Na koniec rozdziału autorka przybliża dwa dominujące w literaturze przedmiotu modele radzenia sobie z paradoksami w zarządzaniu organizacjami pozarządowymi. Monografia jest opracowaniem skierowanym z reguły do badaczy trzeciego sektora, jego liderów, ale także wszelkich tych, którym nie jest obca troska o rozwój i powodzenie społeczeństwa obywatelskiego w Polsce i na świecie.
Słowa kluczowe: organizacje pozarządowe, trzeci sektor, wyzwania, zmagania i paradoksy, teoria krytyczna