Leon Orlikowski – doktor nauk ekonomicznych, emerytowany dyrektor oddziału banku. W okresie aktywności zawodowej pracował na kierowniczych stanowiskach w administracji, przemyśle, a także bankowości. Po transformacji ustrojowej i gospodarczej kraju był też wykładowcą w prywatnej uczelni ekonomicznej.
Przedmiotem jego szczególnego zainteresowania jest pieniądz, jego istota, a także rola, jaką pełni w gospodarce. Już w rozprawie doktorskiej pt. „Tworzenie, podział i konsumpcja wartości"(1972) przedstawił propozycję fazowego modelu produkcji towarów i stylizacji i obiegu pieniądza przy ich wymianie. Ze względu na założenia modelu, które nie mieściły się i nadal nie mieszczą w przyjętym poprzez naukę ekonomii paradygmacie dotyczącym istoty i roli pieniądza w gospodarce, nie wzbudził on zainteresowania mistrzowskich ekonomistów, w tym promotora rozprawy doktorskiej.
Wnikliwa obserwacja życia gospodarczego równocześnie w gospodarce centralnie zarządzanej, jak i rynkowej, a także poznanie bogatej literatury przedmiotu skłoniły go po wycofaniu się z czynnego życia zawodowego do dalszego doskonalenia fazowego modelu produkcji dóbr i ich pieniężnej zamiany. Swoje przemyślenia zawarł w książkach: „Pieniądz, procent i równowaga"(1999), „Pieniądz endogeniczny czy egzogeniczny"(2006) i „Produkcja i sprzedaż towarów, a także obieg pieniężny w gospodarce dynamicznej"(2013).
aktualnie prezentowana książka stanowi kolejne dopracowanie fazowego modelu produkcji towarowej. Autor stawia sobie w niej skromny cel: prezentuje, że jest osiągalne ukierunkowanie na nowe, może właściwsze tory obecnie trwających intensywnych poszukiwań nad budową innego paradygmatu dotyczącego faktycznej istoty i roli nietowarowego pieniądza w gospodarce.