Zdolności do nauki języków obcych, należące do grupy specjalnych zdolności poznawczych,stanowią zespół cech, które spośród wszelkich czynników jednostkowych posiadają największą trafność prognostyczną co do wyniku nauki języka obcego.
Pojęcie zdolności językowej wywodzi się z psychologii cech jednostkowych i stanowi komponent szeroko definiowanego pojęcia ogólnej zdolności poznawczej, czyli inteligencji. Niemniej jednak zdolności językowe są częściowo niezależne od inteligencji, jak dodatkowo wykazują obfite zróżnicowanie ilościowe i jakościowe, jeżeli chodzi o ich występowanie u poszczególnych osób.
Cel niniejszej pracy stanowi przedstawienie współczesnego stanu nauki na temat specjalnych zdolności językowych oraz omówienie wyników badania przeprowadzonego na 44 niesłychanie uzdolnionych dorosłych uczniach języka obcego.
wynikiem tego jest zaproponowanie modelu zdolności językowych, uwzględniającego czynniki poznawcze i osobowościowe oraz definicji nieprawdopodobnie uzdolnionego ucznia języka obcego. (fragment streszczenia)