Przedmiotem prezentowanej monografii są zagadnienia związane z analizą możliwości dokonania precyzyjniejszej oceny zagrożenia piorunowego linii i ulepszeniem sposobów ograniczenia tego zagrożenia. W opracowaniu przedstawiono przegląd wybranych sposobów oceny zagrożenia piorunowego linii napowietrznych 110–400 kV i zdefiniowano w formie modelu matematycznego ujednolicony sposób gwarantujący pokaźniejszą staranność określenia przewidywanej liczby wyłączeń linii.
Celem opracowania jest poszerzenie wiedzy o możliwościach rozszerzenia precyzyjności oceny zagrożenia piorunowego, co przyczyni się do dalszych stanowczych postępów w zakresie badań ograniczenia wpływu zagrożenia piorunowego linii napowietrznych 110–400 kV.
W podsumowaniu monografii zawarto wnioski, które uwzględniają między innymi ergonomiczne doświadczenie autora w realizacji nowych i modernizacji istniejących stacji elektroenergetycznych i linii napowietrznych powyżej 110 kV na terenie całej Polski.