Biografia Kornela Makuszyńskiego – autora lubianych książek dla młodzieży „Awantury o Basię", „Szatana z siódmej klasy", „Panny z mokrą głową", „O dwóch takich, co ukradli księżyc", a także komiksów „Przygody Koziołka Matołka". Ten audiobook, nie tylko przybliży Ci kontrowersyjną postać autora tych bestsellerówtakże pokaże kulisy ich powstania. W tle – burzliwe lata miedzywojenne, wojenne i powojenne.
Autor najpoczytniejszych książek dla młodych czytelników, ojciec „Koziołka Matołka", nie za niezwykle lubił dzieci. Swoich nie miał. Twórca przesympatycznych bohaterek, nieprzewidywalnych i niezależnych młodych kobiet, był mizoginem. Zdeklarowany tradycjonalista i konserwatysta przyjaźnił się ze skamandrytami. Zachowując humor, ironię, uznanie światem i wiarę w ludzką dobroć, Makuszyński opisywał Polskę bez retuszu. Bieda, a wręcz skrajne ubóstwo, często boleśnie doświadczały jego powieściowych bohaterów. Autor znał je z własnego doświadczenia. Rodzinie wcześnie pozbawionej ojca wcale się nie przelewało i wczesne lata Kornela należały do bezsprzecznie chudych. Jako bystry obserwator dostrzegał też, z jakimi trudnościami borykał się młody kraj. Sam Makuszyński przeżywał wtedy swój najkorzystniejszy okres. Każda jego książka miała po trzy, cztery wydania – a niektóre choćby dziesięć. Jednak po latach prosperity los znowu się odwrócił. W czasie okupacji pisarz ledwo wiązał koniec z końcem, a po wojnie, nie godząc się na kompromisy, został reliktem minionej epoki. W 1951 roku jego powieści znalazły się na liście książek „ideologicznie krzywdzących". Jednak k olejne pokolenia nadal zaczytywały się „ Szatanem z siódmej klasy " i przeżywały przygody „P anny z mokrą głową " wbrew głosom przed- i powojennych krytyków. [tylna strona okładki, Czarne 2017]
Głęboka dobroć bohaterów, nieuchronnie szczęśliwe zakończenie, pełen emfazy język – o Kornelu Makuszyńskim mawiano, iż pisze promieniami słońca. „W czasach PRL-u to wewnętrzne słońce mu zabrano" – pisze Mariusz Urbanek, autor biografii autora „Panny z mokrą głową". [Agata Szwedowicz, dzieje.pl]
ciekawie przedstawione zostało międzywojenne, literackie życie Warszawy. Sympatie i animozje twórców tamtych czasów. Urbanek przywołuje całą gamę anegdot literackich, fragmenty skamandryckich szopek noworocznych i tę twórczą atmosferę kawiarnianych spotkań. Z tego zgiełku, szumu, żartu i karcianych stolików wyłania się postać bohatera tej biografii, do którego jak nic pasuje przysłowie: łaska pańska na pstrym koniu jeździ, a Makuszyński niestety jest przedmiotem tej...