Medicina antiqua, mediaevalis et moderna. Historia – filozofia – religia, t. 3

Celem publikacji jest prezentacja wybranych aspektów badań nad medycyną starożytną, średniowieczną i nowożytną. Redaktorzy tomu intencjonalnie przyjęli obfity zakres czasowy i terytorialny, żeby dać autorom możliwość pełnego uwidocznienia medycznego dziedzictwa i wpływów kulturowych.

Opracowanie zawiera teksty dotyczące historii medycyny europejskiej, w tym polskiego dorobku,ponadto istotnie ważnych osiągnięć bliskowschodnich w tej dziedzinie. Artykuły zgromadzone w niniejszym tomie mają charakter interdyscyplinarny – badania w obszarze historii medycyny wymagają bowiem łączenia części dorobku przeróżnych dyscyplin nauki: medycyny, fizyki, przyrodoznawstwa, historii, historii nauki, historii religii, historii sztuki, filozofii, teologii, filologii i archeologii.

Na tom składa się ponad dwadzieścia artykułów w układzie chronologicznym. W zgromadzonych tekstach analizie poddano liczne zagadnienia badawcze, takie jak: rozwój poszczególnych gałęzi medycyny na przestrzeni wieków; zachowane traktaty i teorie medyczne; choroby i metody leczenia utrwalone w literaturze przeróżnych gatunków; opisane w świadectwach źródłowych choroby żeńskie, męskie i dziecięce; problemy kobiet ciężarnych, kwestia statusu lekarza w różnych epokach historycznych, znani lekarze w dziejach; rozwój szpitalnictwa; astrologia medyczna; wpływ klimatu na stan zdrowia człowieka, medyczne praktyki magiczne, problem cudownych uzdrowień; stosunek do osób niepełnosprawnych, popularyzacja wiedzy o zdrowiu; medycyna ludowa.