Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i Wisława Szymborska – dwie najszczególniej wpływowe poetki XX wieku – nie stały się jak dotąd bohaterkami studium porównawczego. Ta publikacja zaprasza do analizy i interpretacji wybranych wierszy obu autorek w poszukiwaniu miejsc wspólnych, wzajemnie z sobą korespondujących, podejmujących także typowo niezamierzony i z reguły nieoczywisty dialog.
Porównaniu warto poddać nade wszystko dwa projekty damskiego odczuwania i uwarunkowania odmienności portretów kobiecych w twórczości obu poetek. Ich zupełnie rozmaite poetyki i odległe od siebie poetyckie wrażliwości na pewnym poziomie lektury okazują się zaskakująco zbieżne.
W lekturze porównawczej niezwykle ważne stają się równocześnie miejsca wyraźnie polemiczne (np. Album Szymborskiej), jak i zdarzenia unikatowej bliskości głosu (np. Przy winie Szymborskiej). Obydwie autorki pozostają jednak – nade wszystko – głęboko zanurzone w egzystencji, twórczo zdziwione jednoczesną niezwykłością i zwyczajnością istnienia i – co znaczne – na rozmaite sposoby badają napięcie między możliwością literackiego kostiumu i imperatywem prostoty w poszukiwaniu nienazwanej/nienazywalnej prawdy ludzkich uczuć.