Przedmiotem rozprawy jest opracowanie metod badania i projektowania układów wibroizolacji ręcznych narzędzi udarowych do zagęszczania gruntu w ujęciu antropotechnicznym człowiek–narzędzie udarowe–podłoże.
Rozważano zagadnienia dotyczące identyfikacji poziomu wibroaktywności narzędzi udarowych i ich krzywdzącego oddziaływania na organizm człowieka. Analizowano układy tłumiące pod względem skuteczności redukcji drgań.
Badania doświadczalne i projektowanie wibroizolatorów były ukierunkowane na ochronę zdrowia i bezpieczeństwo człowieka. Podjęto próbę wykorzystania metody diagnostycznej stosowanej w medycynie, to jest elektromiografii powierzchniowej, do oceny stopnia narażenia osób obsługujących narzędzia udarowe.
wynikiem pracy jest opracowanie metodyki badania i projektowania efektywnych układów wibroizolacji o szerokim poziomie ograniczenia transmisji drgań do układu dłoń–ramię człowieka. Opracowanie konstrukcji prototypu nowego wibroizolatora o szerokiej redukcji drgań, bez obniżenia skuteczności pracy narzędzia jest praktycznym osiągnięciem rozprawy.