Dziecko z niepełnosprawnością wzroku w roli ucznia szkoły ogólnodostępnej integracyjnej i specjalnej

efektem kilkuletnich poszukiwań naukowych i badań empirycznych prowadzonych podczas studiów doktoranckich oraz zainteresowań bliskich tyflopedagogice stała się empiryczna analiza sytuacji edukacyjnej i społecznej uczniów z niepełnosprawnością wzroku kształcących się w szkołach ogólnodostępnych, integracyjnych oraz specjalnych.

Przedmiotem żywych dyskusji, jednocześnie wśród naukowców, jak i decydentów oświatowych, nauczycieli i rodziców, jest w ostatnich latach edukacja włączająca. Niniejsza pozycja stanowi kolejny głos w dialogu na temat założeń teoretycznych i potencjału ergonomicznego tej, coraz bardziej modnej, koncepcji kształcenia niesegregacyjnego na tle innych możliwości wykonywania obowiązku szkolnego: edukacji integracyjnej i specjalnej.

Weryfikacja cech swoistych dla każdej z form edukacji odbyła się z udziałem grupy uczniów nad wyraz wymagających adekwatnej reakcji szkoły na specjalne zapotrzebowania edukacyjne, a jednocześnie wrażliwych na jej brak – uczniów z niepełnosprawnością wzroku.