Człowiek-ekologia-architektura. Zrównoważone miasto-idee i realia. Tom. 1

Autorami tej publikacji są naukowcy i praktycy, inżynierowie i artyści, architekci, urbaniści, architekci krajobrazu – ludzie, którzy kształtują nie tylko miejsca, w których żyjemy, lecz i naszą świadomość.

Podejmują w niej wybrane zagadnienia związane z priorytetami rozwoju miast. Zagadnienia te są skoncentrowane na aspektach proekologicznych (krajobraz i zieleń miasta) oraz prospołecznych (miasto dla ludzi).

W części pierwszej – Krajobraz i zieleń miast – nakreślono historyczny kształt ewolucji poglądów na rolę i znaczenie zieleni w miastach. Stwierdzono, że kompromisowa idea rozwoju jednostajnego nie jest obecnie wystarczająca.

potrzebny jest kolejny krok w stronę regeneracji środowiska, podnoszenia biokultury i powszechnego użytkowania narzędzi inżynierii naturalnej w projektowaniu regeneratywnym. Zaakcentowano, jak silnie oddziałuje na nas krajobraz miasta postrzegany różnorodnymi zmysłami.

Krajobraz wizualny i akustyczny pełni widoczną rolę w ekologicznym projektowaniu przestrzeni zurbanizowanej. Stanowczo newralgicznym obszarem miast są doliny rzeczne. Kształtowanie miejskich frontów wodnych integruje się z wykorzystaniem potencjału rzek, lecz też z poszanowaniem praw wody i środowiska przyrodniczego.

Druga część – Miasto dla ludzi – jest poświęcona aspektom społeczno-kulturowym w zrównoważonym rozwoju miast. Miasta są wykonane przez ludzi dla ludzi. Wyraźne jest współdziałanie urbanistów i decydentów i społeczeństwa w procesach rozwoju miast.

Zamieszczono przykład wpływu polityki na zmiany priorytetów kształtowania miejskiej przestrzeni publicznej i jej znaczenia dla tożsamości miasta. Jakość przestrzeni publicznej w polskich miastach jest przedmiotem badań.

Piękno, funkcjonalność i zrównoważenie przestrzeni wspólnej są bowiem warunkami tworzenia miast przyjaznych użytkownikom, rozwijania interakcji i kontaktów społecznych. Narzędziem podnoszenia jakości i budowania tożsamości miejsc publicznych może być sztuka.

wyznaczono możliwości powiązania techniki i sztuki na rzecz zrównoważonego transportu miejskiego. Zbadano znaczenie połączeń i wydajność przepływów ludzi, idei i towarów w złożonych organizmach miejskich, jakimi są metropolie, postrzegając je jako systemy autopojetyczne.