Z okazji 80. Rocznicy wybuchu II wojny światowej w Polsce znowu pojawią się głosy, iż w 1939 roku można było uniknąć wojennej klęski i zamiast stawić opór niemieckiej agresji, przystać na żądania terytorialne III Rzeszy, a także propozycję przystąpienia do paktu antykominternowskiego.
Krzysztof Rak, historyk filozofii, publicysta, znawca problematyki międzynarodowej, dowodzi, że Polska była niespełnionym sojusznikiem Adolfa Hitlera, który po dojściu do władzy w Niemczech w 1933 roku próbował wciągnąć Warszawę do koalicji wymierzonej w Związek Sowiecki. Władze polskie zdawały sobie jednak sprawę, iż będzie to oznaczało zależność satelicką, czyli faktycznie utratę niepodległości. Autor przedstawia stosunek dyktatora III Rzeszy do Polski i Polaków (m.in. Na podstawie jego manifestu politycznego Mein Kampf), a także relacje obu państw w przededniu wojny. Rozprawia się z mitami: o wojnie prewencyjnej z hitlerowskimi Niemcami, do której rzekomo dążył marszałek Piłsudski,, a także o poparciu mocarstw zachodnich dla Polski, które przynajmniej do schyłku 1938 roku były gotowe do daleko idących ustępstw wobec Berlina, np. W kwestii Wolnego Miasta Gdańska. Wyjaśnia też, dlaczego Hitler zmienił front i ostatecznie zaatakował Polskę.
Książka jest szczególnie dobrze udokumentowana. Autor powołuje się na niewiele znane dokumenty z archiwów polskich i niemieckich, które rzucają nowe światło na politykę III Rzeszy wobec Polski.