Obcości. Szkice z filozofii i literatury

z pewnością pracę napisano z rozmachem i badawczą pasją, a autorzy wykazali się nie tylko erudycją wykraczającą poza jedną wybraną specjalizację filozoficzną czy literaturoznawczą, lecz też odwagą w łączeniu różnorodnych obszarów problemowych, a także przeróżnych stylów refleksji.

Monografię Obcości. Szkice z filozofii i literatury trzeba uznać za cenną, interesującą, lecz też prowokującą do dyskusji, próbę delimitacji i filozoficznego opisania obszarów wyznaczających szeroko rozumianą problematykę obcości.

Obszary te tworzą przeróżne konfiguracje, nie tylko z powodu interdyscyplinarności dyskursu służącego ich teoretycznemu wykładaniu i ich fenomenologicznej autoprezentacji. Są to bowiem obszary wielorako wplecione w kulturowy i filozoficzny dyskurs o człowieku i o jego świecie.

A jest to świat, którego zasobność, głębia i wielobarwność rozpoznawalne są w nieprzeciętnym stopniu za sprawą kontrastów, wśród których obcość — nazywana, rozumiana i doświadczana — odgrywa rolę pierwszoplanową.— dr hab.

Witold Piotr Glinkowski, prof. UŁ