Wojciech Dudzik proponuje rozpoznanie i interpretację funkcji i form występowaniu maski, rozumianej jako przedmiot materialny, we współczesnej kulturze europejskiej. Poddaje weryfikacji przeświadczenie, że maska - wskutek sekularyzacji i desakralizacji w warunkach globalizacji kultury - straciła swoje znaczenie "pierwotnego narzędzia człowieka" i stała się jedynie egzotyczną ozdobą, zabawką, eksponatem muzealnym.
Książka przeciwstawia się utartym poglądom o marginalizacji maski we współczesnej kulturze europejskiej i ukazuje wyniki najnowszych badań w tym zakresie. Jej zaletą jest analiza różnego materiału, od maski neoobrzędowej do ochronnej, od maski użytkowanej podczas demonstracji politycznych do maski eksponowanej w muzeum.
Książka Maska w kulturze współczesnej Europy. Teorie i praktyki stanowi zwieńczenie badań prowadzonych na Uniwersytecie Warszawskim w ramach projektu finansowanego poprzez Narodowe Centrum Nauki. Wcześniejszym skutkiem tych badań, opublikowanym w 2018 roku również w Wydawnictwie Naukowym PWN, była antologia Paradoksy maski gromadząca wybrane najnowsze zagraniczne teksty na temat teorii i miejsca maski w kulturze, po raz pierwszy przełożone na język polski przez Wojciecha Dudzika, Agatę Łukszę, Amudenę Rutkowską i Dorotę Sosnowską.
W niniejszej publikacji Wojciech Dudzik odwołuje się do tamtych ustaleń teoretycznych oraz ukazuje rezultaty własnych badań terenowych, co pozwala wyciągnąć ogólniejsze wnioski na temat znaczenia i funkcji maski w kulturze europejskiej.
Jest to pierwsze w literaturze polskiej tak wszechstronne przedstawienie problematyki maski we współczesnej Europie. Odbiorcami książki są pracownicy naukowi wykładający antropologię, kulturoznawstwo, teatrologię, socjologię i inne kierunki humanistyczne, jak dodatkowo studenci tych kierunków.
Książka może być stosowana na zajęciach z antropologii i kulturoznawstwa na wielu uczelniach. Sięgną po nią także wszyscy zainteresowani fenomenem maski nie tylko w ujęciu antropologicznym i kulturowym, lecz także społecznym, politycznym.