Piotr Drzewiecki

Książka, którą Czytelnik trzyma w ręku, nie jest biografią. To dobór dokumentów ukazujących dzieje Warszawy w latach 1889—1939 – poprzez życie i działalność mojego pradziadka, Piotra Drzewieckiego.

Z relacji prasowych, dokumentów i artykułów wyłania się postać bardzo utalentowanego organizatora, pełnego inicjatywy propagatora nowych kierunków technologicznych, inicjatora idei naukowej organizacji pracy, a w najcięższych dniach stolicy, w czasie okupacji niemieckiej oddanego i odważnego prezydenta Warszawy.

Piotr Drzewiecki, działając w Komitecie Obywatelskim przekształconym w Radę Miejską, stworzył podstawy organizacyjne i prawne samorządu miejskiego. Wydawałoby się, że suche teksty archiwalne nie mogą oddać cech charakteru człowieka.

Tymczasem zagłębiając się w ich treść, poznajemy osobę o istotnie szlachetnej, łagodnej i pogodnej naturze, sprawiedliwego i wyrozumiałego pracodawcę, sporego filantropa. Mógłby być wzorem do naśladowania dla każdego.

Elżbieta Wodzyńska