Granice chronologiczne XX wieku pokrywają się w przybliżeniu z granicami atrakcyjnego nas w tym tomie zjawiska. Około roku 1900 wstępuje na scenę pierwsze pokolenie znające romantyzm wyłącznie ze źródeł pisanych i przekazów historycznych. Modernizm literacki zostaje wówczas zidentyfikowany z neoromantyzmem, a widoczne odrodzenie w publicystyce i postawach pokolenia przeżywa dziedzictwo polityczne trzech wieszczów. Druga Rzeczpospolita otacza to dziedzictwo oficjalnym kultem, a zarazem nieoficjalnie zaczyna falę antyromantycznych buntów, polemik i przewartościowań. Katastrofa wojenna sprawia odrodzenie tradycji romantycznej w literaturze emigracyjnej i w świadomości politycznej głównych ośrodków emigracji. Wyraźny powrót romantyzmu politycznego choć refleksyjny i krytyczny obserwujemy także w literaturze schyłkowego PRL-u, aż po stan wojenny.
Jak z tego wynika, rozmaite wizje romantyzmu wydają się stałym elementyem polskiego modernizmu w szerokim rozumieniu tego terminu. Natomiast próba zerwania z tą tradycją i jej wymazania z kultury współczesnej pod hasłem końca paradygmatu romantycznego kojarzy się z programem ponowoczesności. Namysł nad zjawiskami opisywanymi przez autorów tej książki wydaje się więc niezwykle widoczny zwłaszcza dziś, w epoce obfitego sporu o kanon literacki i kanon kultury.
- Maciej Urbanowski, Andrzej Waśko
Tytuł Wizje romantyzmu w literaturze i publicystyce... Autorzy red. Maciej Urbanowski, Andrzej Waśko Wydawnictwo Księgarnia Akademicka EAN 9788381381772 ISBN 9788381381772 Kategoria Literatura, Literaturoznawstwo liczba stron 364 Format 206x145x19 mm Rok wydania 2020 Oprawa broszurowa