Państwo niepodległe. Twórcy – strategie – komunikacja społeczna to praca z historii myśli politycznej i komunikacji społecznej, zawierająca szeroki materiał faktograficzny, w tym analizy idei, wyobrażeń, koncepcji rzutujących na kształt państwa polskiego, przeważnie recypowanych wiek temu, ale i współcześnie i propozycje pojęć i modeli właściwych badaniom zagadnień suwerenności państwa, aksjologii i kultury politycznej wybranych ruchów politycznych lub ogólniej polskiego społeczeństwa.
Zebranie w jednym tomie zróżnicowanych w swoim charakterze, bliskich jednak tematycznie wypowiedzi inspirowane było – jak zaznaczono we wstępie – rocznicą odzyskania niepodległości przez Polskę i dyskusją toczoną w ramach IV Kongresu Politologii „Państwo w czasach zmiany” na temat analogiczny do tytułu rozprawy.
Państwo niepodległe, stanowiące tu oś koncentrującą zainteresowania, jest samo w sobie atrakcyjne ze względu na współcześnie konstatowane procesy erozji instytucji utożsamianych z państwem narodowym w ogóle, a także poprzez drugie z pojęć – niepodległość, dla polskich twórców przez wieki będącą wartością w pierwszej kolejności autoteliczną, dalej zaś instrumentalną, w tym znaczeniu, że fundamentalną, stanowiącą punkt wyjścia do innych, jednakowo złożonych i równie dyskutowanych celów politycznych.
Z recenzji dr hab. Magdaleny Mikołajczyk, prof. Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie