Odpowiedzialność, zaangażowanie i bezstronność uniwersytetu

"",Dziś polskie uniwersytety stają przed nowym wielkim wyzwaniem: polskie społeczeństwo, a także rząd oczekują, iż nasze uniwersytety będą jasno błyszczeć na mapie światowej nauki, a zaświadczyć ma o tym ich pozycja w globalnych rankingach szkół wyższych. Zadanie to jest szczególnie skomplikowane. Dążenie do czegoś, co politycy szumnie nazwali „doskonałością naukową”, jest procesem złożonym i kosztownym. Dodatkowo stan jego nowoczesnia rozkłada się nierówno w różnych obszarach nauk. Autorzy podjęli fascynujące wyzwanie zmierzenia się z opisem uwarunkowań tego procesu. Refleksja tego typu jest pilnie potrzebna.
Omawiane opracowanie stanowi bardzo niebanalne źródło rzetelnych, profesjonalnie opracowanych danych o ważnym aspekcie funkcjonowania polskich uniwersytetów. Jako takie w pełni zasługuje na wydanie go oraz upowszechnienie w polskim środowisku akademickim, także ze względu na dużą aktualność podjętej problematyki. Warto podkreślić, że publikacja spełnia wszystkie kryteria stawiane opracowaniom naukowym w obszarze badań nad szkolnictwem wyższym.",
Prof. Dr hab. Zbigniew Marciniak - Uniwersytet Warszawski
",W książce jest nad wyraz dużo nowych myśli, interesujących, wyjątkowych i świeżych spostrzeżeń. Dwa leitmotivy zasługują na szczególną uwagę. Pierwszy znajduje się w artykule prof. Jerzego Axera: „Społeczność uniwersytecka powinna wyróżniać się tym, iż potrafi prowadzić dyskurs wolny od instrumentalizacji życia codziennego. Zrezygnować z tego, pojmować uniwersytet nie jako sposób życia, ale jako producenta pośród innych firm, oznaczałoby zakończyć dzieje uniwersytetu takiego, jaki narodził się w cywilizacji śródziemnomorskiej przed 900 laty i upowszechnił w świecie, lepiej albo gorzej znosząc zmiany ustrojów gospodarczych i politycznych, ale nie marnując tożsamości” (str. 112). Drugi: „Znamienne jest to, iż im pokaźniejszą wagę uniwersytet przywiązuje do tradycji i pozycji, tym stanowczojsza jest dla niego jego własna kultura instytucjonalna, której kształtowanie wymaga troski i mądrości. Stopień rozwoju i poszanowania własnej kultury w uczelni staje się zatem znakiem tożsamości i autorytetu i miarą dojrzałości akademickiej” (J. Woźnicki, s. 139).
Gorąco popieram ideę wydania książki. Jest ona absolutnie na czasie, a wysoki poziom składających się na nią artykułów zagwarantuje jej prawidłowe przyjęcie w świecie nauki i szkolnictwa wyższego.",
Prof. Dr hab. Stanisław Waltoś - Profesor honorowy UJ"